clinic99

clinic99

clinic99

clinic99

  • ۰
  • ۰

پانسمان زخم

زخم را چگونه پانسمان کنیم؟

جراحت سطح پوست و ایجاد یک زخم باز که باعث نمایان شدن قسمت های زیرین پوست میشود و موجب خونریزی میشوند این نوع زخم ها در هر وسعتی به سرعت عفونی میشوند و میکروب ها میتوانند به سرعت وارد لایه های عمقی تر پوست بشوند و گسترش یافته و همچنین وارد گره های لنفاوی شده و از این مسیر تا سراسر بدن گسترش پیدا کنند بنابراین تمام زخم را بدرستی ضد عفونی کنید و بپوشانید .

پوشاندن صحیح زخم به کنترل خونریزی، جلوگیری از آلودگی و جذب خون و ترشحات زخم کمک می‌کند و موجب التیام سریع زخم می‌شود. آیا می‌دانید زخم‌های باز انواع مختلفی دارند و تشخیص نوع آن‌ها در ارائه کمک‌های اولیه مناسب بسیار موثر است؟ با آرسینه همراه باشید.

انواع زخم باز

خراشیدگی یا ساییدگی: این زخم در اثر ساییده شدن لایه فوقانی پوست ایجاد می‌شود. به دلیل آن‌که بیشتر اعصاب این لایه آسیب می‌بینند، زخم دردناک، ولی خونریزی قابل توجه نیست. خراشیدگی اگر وسیع باشد یا ذرات خاک یا اجسام خارجی در آن فرورفته باشد، می‌تواند جدی و خطرناک باشد.
اقدامات: چنانچه جسم خارجی به طور سطحی در پوست فرورفته است، آن را به آرامی با آب و صابون بشویید و زخم را با بتادین، ضدعفونی و پانسمان کنید.

بریدگی: زخمی است که لبه‌های صاف داشته و شبیه بریدگی جراحی یا بریدگی با لبه کاغذ است. این زخم، سوزش زیادی داشته و شدت خونریزی در این نوع زخم، بسته به عمق بریدگی، محل و اندازه زخم متفاوت است.

پاره‌شدگی: زخمی است عمیق که دارای لبه‌های ناصاف بوده و در اثر اجسام تیزی مانند شیشه ایجاد می‌شود. در این جراحت، بافت‌های زیرین پوست آسیب دیده و احتمال خونریزی شدید زیاد است.
اقدامات: در بریدگی و پاره‌شدگی اولویت با کنترل خونریزی به وسیله فشار مستقیم است. لبه‌های زخم را به هم نزدیک کنید. عضو را بی‌حرکت و کمی بالاتر از سطح قلب قرار داده تا از درد و خونریزی آن کاسته شود. چنانچه جسم خارجی در زخم باقی مانده آن را خارج نکنید. زخم را ضدعفونی و پانسمان کنید و مصدوم را به نزدیک‌ترین مرکز درمانی برسانید.
کنده‌شدگی: زخمی است که قسمتی از پوست یا عضله از بدن جدا یا آویخته شود.
اقدامات: سطح زخم را تمیز و جلوی خونریزی را بگیرید. اگر قسمتی از پوست یا عضله آویزان شده آن را در محل اولیه خود قرار دهید و روی آن را ببندید و بلافاصله مصدوم را به مرکز درمانی برسانید.

سوراخ‌شدگی: زخمی عمیق که در اثر وارد شدن یک جسم نوک تیز ایجاد می‌شود. این جراحت همیشه باعث خونریزی شدید نمی‌شود، ولی در سوراخ‌شدگی‌های شکم و قفسه سینه ،احتمال خونریزی‌های شدید و مرگ زیاد است.
اقدامات: ابتدا اجازه دهید چند لحظه‌ای خونریزی جریان یابد تا میکروب‌های داخل زخم به همراه خون خارج شوند. محل زخم را ضدعفونی کنید و در صورتی که جسم خارجی در آن فرورفته است، آن را خارج نکنید، چرا که با خروج جسم بر شدت خونریزی افزوده می‌شود. بنابراین جسم را با پانسمان ثابت کنید و مصدوم را به بیمارستان منتقل کنید.

قطع عضو: این جراحت شدیدترین نوع زخم‌های خونریزی دهنده است و اغلب به دلیل یک جسم برنده صنعتی آلوده اتفاق می‌افتد.
اقدامات: خونریزی را با وارد کردن فشار مستقیم و بالا نگه داشتن عضو متوقف کنید. برای مراقبت از عضو قطع شده، آن را در یک گاز استریل یا دستمال تمیز بپیچانید و بعد درون یک کیسه پلاستیکی قرار دهید و سر آن را محکم گره بزنید. سپس کیسه حاوی عضو قطع شده را داخل یک کیسه یخ قرار دهید. کیسه حامل عضو و مصدوم را به بیمارستان انتقال دهید.

روش صحیح پانسمان زخم باز

۱ ـ برای مهار بهتر خونریزی، لبه‌های زخم را به هم نزدیک کرده و با یک گاز استریل یا دستمال تمیز، خونریزی را به وسیله فشار دادن کنترل کنید.

۲ ـ وقتی خونریزی کنترل شد، اطراف زخم را با پنبه آغشته به محلول ضدعفونی‌کننده از داخل به خارج تمیز کنید. عکس این کار و حرکت رفت و برگشت پنبه روی زخم موجب می‌شود که آلودگی اطراف زخم به داخل آن نفوذ و زخم را عفونی کند.

۳ ـ پس از استریل کامل زخم، یک قطعه گاز استریل روی زخم بگذارید، به طوری که روی زخم و اطراف آن را کاملا بپوشاند. پانسمان را دقیقا روی زخم قرار دهید و هرگز آن را جابه‌جا نکنید. در صورت جابه‌جا شدن پانسمان آن را عوض کنید. حرکت پانسمان می‌تواند میکروب‌های سطح پوست را به سمت زخم هدایت کند.

۴ ـ در صورتی که خون به پانسمان نفوذ کرد، هرگز پوشش روی زخم را برندارید. برای بند آوردن خونریزی، گاز یا دستمال بیشتری روی پوشش قبلی زخم قرار دهید.

۵ ـ گاز استریل را در ۴ طرف با چسب روی پوست ثابت و سپس بانداژ کنید.

توصیه‌هایی درباره پانسمان زخم

– بتادین با نام (پوویدون آیوداین)‌ یک محلول میکروب‌کش قوی بوده و می‌تواند تمام انواع باکتری‌ها، ویروس‌ها، قارچ‌ها و سایر میکروارگانیسم‌ها را نابود سازد. نکته بسیار مهم آن که این محلول تا زمانی که روی پوست خشک نشود، هیچ اثری ندارد.

– از نفوذ بتادین به داخل زخم باز خودداری کنید، چراکه به دلیل داشتن املاح ید ممکن است موجب حساسیت در افراد شود.

– برای پوشاندن زخم از پنبه استفاده نکنید، چراکه اغلب پنبه‌ها غیراستریل هستند.

– بدون نظر پزشک از پماد آنتی‌بیوتیک استفاده نکنید، چراکه پماد جلوی خون‌گیری بافت اطراف زخم را گرفته و ترمیم را به تعویق می‌اندازد.

– در صوتی که زخم عمیق، خونریزی شدید و دو لبه زخم به‌هم نمی‌رسند، برای بخیه زدن به بیمارستان مراجعه کنید.

– تعویض پانسمان را هر روز و اگر مرطوب یا کثیف شد، زودتر انجام دهید.

– از کندن دلمه زخم اجتناب کنید، چراکه ترمیم را مختل می‌کند و خطر عفونت را افزایش می‌دهد.

– اگر محلول ضدعفونی‌کننده در دسترس نبود، برای تمیزکردن زخم از آب و صابون استفاده کنید.

عسل، ماده مناسبی برای بهبود و پانسمان زخم‌ها است

استفاده از عسل در پانسمان زخم‌ها باعث از بین بردن بوی بد زخم شده و در هنگام تعویض پانسمان نیز به زخم نچسبیده و درد کمتری را برای بیماران ایجاد می‌کند. همچنین ریختن عسل روی زخمی که خونریزی دارد، باعث بند آمدن سریع خون‌ریزی می‌شود.
به این ترتیب، عسل ماده مناسبی جهت مراقبت و پانسمان زخم‌ها به شمار می‌آید.

بر اساس تحقیقاتی که در کشور نیوزلند انجام گرفت، عسل خاصیت ضدباکتری و ضد قارچ داشته و برای درمان زخم‌های پوستی، زخم‌های دیابتیک، سوختگی‌ها، جوش، آکنه، زخم‌های فشاری، ترک‌های پوستی، اگزما، زخم‌های گوارشی و زخم‌های ناشی از هلیکوباکترپیلوری مفید است.
از عسل می‌توان برای درمان درد گلو، سرماخوردگی و شست و شوی دهان و گلو نیز استفاده کرد.

برای التیام هر چه سریع‌تر زخم نیاز به یک محیط مرطوب است و از آنجا که در محیط مرطوب، باکتری‌ها فعالیت بیشتری دارند، عسل نیز می‌تواند یک محیط مرطوب عاری از میکروب را برای ترمیم بدون عارضه زخم فراهم کند.

عسل به علت داشتن هیدروژن پراکسید، خاصیت آنتی باکتریال داشته و باعث تمیز کردن زخم از میکروب‌ها می‌شود. عسل به علت از بین بردن سریع باکتری‌ها، از تولید آمونیاک در زخم جلوگیری کرده و بوی بد از زخم متساعد نمی‌شود. همچنین هنگام تعویض پانسمان به علت این که عسل محیط مرطوب ایجاد کرده، پانسمان به زخم نمی‌چسبد و درد کمتری برای بیماران ایجاد می‌کند.

عسل باعث ترمیم زخم‌ها می‌شود، بدون این که جای زخم و بافت اضافی ایجاد شود. همچنین کمتر نیاز به عمل جراحی گرفت (پیوند) دارد. در نتیجه عسل ماده مراقبتی مناسبی در ترمیم و پانسمان زخم‌ها به شمار می‌آید


منبع

  • تینا کاشفی
  • ۰
  • ۰

مراقبت از پوست

مراقبت از پوست دغدغه‌ی افراد مختلف به خصوص خانم‌ها و البته بسیاری از آقایان است. هیچ‌کس دوست ندارد یک روز صبح از خواب بیدار شود، به خودش در آینه نگاه کند و ببیند چند چروک تازه به چروک‌ها یا خطوط صورتش اضافه شده است. افراد معمولا دوست ندارند سن‌شان را به یاد بیاورند.

اولین چیزی که آنها را می‌ترساند فکر کردن به پیری صورت‌ است چه برسد به اینکه قبل از رسیدن به سنین میانسالی ببینند صورت‌شان از سن واقعی‌شان مسن‌تر به نظر می‌رسد. پس همه‌ی ما به نوعی علاقه‌مند هستیم به هر وسیله‌ای که شده روند پیری پوست‌ را به تعویق بیاندازیم. از طرفی حتی زمانی‌ که جوان‌تر هستیم نیز دوست داریم پوست‌مان شاداب باشد و زیباتر دیده شویم. پس سعی می‌کنیم از انواع و اقسام روش‌ها، محصولات مراقبت از پوست و انواع ویتامین‌های خوراکی کمک بگیریم.

 

1. در مصرف کرم ضدآفتاب افراط کنید

 

توصیه به مصرف کرم ضدآفتاب آنقدر تکرار شده که اشاره به این موضوع به عنوان اولین نکته ممکن است حوصله‌ی شما را سر ببرد، اما استفاده از کرم ضدآفتاب آسان‌ترین راهی است که پوست شما را جوان‌تر نشان می‌دهد. خوب است بدانید ۹۰ درصد چین و چروک‌ها در اثر قرار گرفتن در معرض نور خورشید به وجود می‌آیند، و همیشه پیشگیری بهتر و آسان‌تر از درمان است.

پس سعی کنیم با استفاده‌ی مداوم از کرم ضدآفتاب مانع ایجاد چین و چروک‌ها و خطوط عمیق روی پوست بشویم. شاید خیلی‌ها ندانند اما آسیب‌ ناشی از نور آفتاب در زمستان‌ها هم به اندازه‌ی دیگر فصل‌ها سلامت پوست را تهدید می‌کند و اشعه‌ی خورشید در این فصل هم به اندازه‌ی فصول آفتابی می‌تواند قوی و آسیب‌رسان باشد، اشعه‌ی خورشید حتی از ساختمان‌ها و خیابان‌ها هم می‌تواند روی پوست صورت ما منعکس شود.

پس باید به دنبال فرمولی باشیم که از پوست صورت‌مان در برابر اشعه‌های «یو وی آی» (UVA) (که باعث بروز پیری زودرس می‌شود)، و اشعه‌های «یو وی بی» (UVB) (که یکی از دلایل بروز سرطان پوست است)، محافظت کند. پس حواستان باشد همیشه از طیف گسترده‌ی کرم‌های ضدآفتاب با حداقل SPF۳۰ استفاده کنید.

 

2. برس‌ها و اسفنج‌های آرایشی خود را تمیز کنید

 

در مطالعه‌ای در بریتانیا مشخص شد برس‌‌ها و اسفنج‌های آرایشی می‌تواند محل تجمع و رشد باکتری‌های ایجاد کننده‌ی انواع آلودگی باشد، با وجود این، ۷۲درصد زنان هرگز برس و اسفنج آرایشی خود را نمی‌شویند. جسیکا وو (Jessica Wu) متخصص پوست در لوس‌آنجلس و نویسنده‌ی کتاب «تغذیه صورت» (Feed Your Face) می‌گوید: «هر دو یا سه هفته یک بار باید برس و اسفنج‌های آرایشی خود را بشویید.»

چند قطره مایع تمیزکننده‌ی صورت یا شامپو را با مقداری آب‌ِ ولرم در یک فنجان یا لیوان مخلوط کنید و برس‌های خود را در لیوان تکان دهید تا تمیز شوند. سپس آنها را با آب ولرم بشویید، به آرامی تکان بدهید تا آب اضافی آنها خارج شود و بعد کنار بگذارید تا کاملا خشک شوند.

 

3. آجیل بخورید

 

با توجه به مطالعات اخیر، مغزها حاوی مقادیر زیادی سلنیوم هستند که موجب افزایش خاصیت کشسانی پوست می‌شود و احتمال ابتلا به سرطان پوست را کاهش می‌دهد. سعی کنید روزانه یک مشت آجیل مصرف کنید و از فواید خوردن این مغزهای خوشمزه بهره‌مند شوید.

 

4. استفاده از سرم‌های پوستی را آغاز کنید

 

فران کوک‌-بولدن (Fran Cook-Bolden) مدیر بخش تخصصی بیماری‌های پوستی در نیویورک می‌گوید: «سرم‌های پوستی خیلی قوی‌تر از لوسین‌ها و کرم‌ها هستند، بنابراین با استفاده از مقدار کمی از این سرم‌ها خیلی زود می‌توانید شاهد نتایج آن باشید.» آنتی‌اکسیدان‌ از پوست در برابر رادیکال‌های آزاد و استرس دفاع می‌کند، و پنتاپپتیدها نیز عامل اصلی تقویت کلاژن در پوست هستند که به آن استحکام و جوانی می‌بخشد، بنابراین دنبال سرم‌های حاوی این دو ماده باشید.

سرم‌های پوستی معمولا ترکیبات مولکولی بسیار کوچکی دارند که تا عمق لایه‌های پوستی نفوذ می‌کند. برای رسیدن به نتیجه‌ی بهتر، بعد از شستن کامل پوست صورت‌تان از سرمی مناسب استفاده کنید و بعد از آن ضدآفتاب یا مرطوب‌کننده بزنید تا رطوبت پوست حفظ شود.


5. گوشی تلفن همراه‌تان را تمیز نگه‌ دارید

 

طبق مطالعه‌ی دانشگاه استنفورد، همین گوشی تلفن همراه که همیشه دست‌مان است و آنرا زمین نمی‌گذاریم، می‌تواند از سرویس‌های بهداشتی و متروی شلوغ هم آلوده‌تر باشد. در واقع صفحه‌ی شیشه‌ای تلفن همراه، بله همین صفحه‌ی لمسی مورد علاقه‌ی ما حتی می‌تواند از وقتی‌که کسی توی صورت‌مان عطسه می‌کند هم میکروب بیشتری منتقل کند.

می‌دانم این واقعیت بسیار ترسناک است اما وقتی با تلفن حرف میزنیم میکروب‌ها به سمت گونه‌ها و فک ما حرکت می‌کنند و باعث جوش زدن و تحریک پوست صورت می‌شوند. پس برای تمیز نگه‌داشتن گوشی موبایل و البته صورت‌، چندین بار در روز گوشی‌تان را با دستمال ضدعفونی‌کننده‌ی آنتی باکتریال تمیز کنید.


6. پوست خود را در شرایط مناسب نگه‌دارید

 

مراحل استفاده از محصولات آرایشی و بهداشتی می‌تواند از خود محصولات مهم‌تر باشد. به محض اینکه پوست خود را شستید و به آرامی خشک کردید از محصولات پوستی حاوی مواد تشکیل‌دهنده‌ی فعال استفاده کنید. سعید امیری متخصص پوست در ویرجینیا معتقد است «معمولا محصولات مراقبت از پوست بسیار قوی هستند، پس بهتر است در تماس مستقیم با پوست قرار بگیرند، بنابراین اگر از چند محصول مؤثر و متفاوت (مثل سرم آنتی‌اکسیدان‌ و کرم رتینا-ای) استفاده می‌کنید از ضعیف‌ترین و رقیق‌ترین‌شان شروع کنید.

«نخست از محصولات حلال در آب استفاده کنید سپس محصولات غلیظ‌تر مثل کرم‌ها را به کار ببرید. اگر این روند را برعکس کنید کرم‌های سنگین مانع جذب مواد دیگر می‌شوند، و در نتیجه مواد لایه‌های بالاتر بی‌استفاده می‌مانند.» اگر به مرطوب‌کننده نیاز دارید، اول از آن استفاده کنید سپس ضدآفتاب بزنید. فراموش نکنید که ضدآفتاب باید هر روز به کار رود.

 

۷. لبنیات را از رژیم غذایی خود حذف کنید

 

جسیکا وو معتقد است «محصولات لبنی حتی اگر ارگانیک‌ باشند حاوی مقادیر زیادی از هورمون‌های گاوی هستند که غدد چربی و منافذ پوست را تحریک می‌کند و باعث بروز آکنه می‌شود.» دقت کنید که محصولات لبنی در مواد غذایی مثل انواع سس‌ها، غذاهای پروتئینی و انواع شیک‌ها و بستنی‌ها نیز به کار می‌رود و اگر باید از آنها استفاده کنید گروه بدون چربی را به کار ببرید. «هورمون‌ها در چربی متمرکزند، به همین دلیل محصولات بدون چربی، گزینه‌ی بهتری هستند.»


۸. استفاده از رتینول را شروع کنید

 

دوریس دی (Doris Day) متخصص پوست از نیویورک معتقد است «رتینول یا همان ویتامین آ ماده‌ای است که هرکسی باید از آن استفاده کند. سال‌ها تحقیقات پزشکی، کارآیی رتینول را ثابت کرده و نشان داده است این ماده به احیاء سلول‌های پوستی کمک می‌کند، و به قدرت محصولات حاوی کلاژن می‌افزاید تا پوست را سالم و جوان نگه دارند.»

اکثر متخصصین پوست موافقتد که حتی اگر می‌خواهید فقط از یکی از محصولات ضد پیری را استفاده کنید بهتر است آن محصول حاوی ویتامین آ یا رتینول باشد، چرا که جادو خواهد کرد و حتی می‌تواند روند رشد غیرطبیعی و سرطان‌زای سلول‌های پوست را که در اثر نور آفتاب به وجود می‌آید، خنثی کند. امیری درباره‌ی استفاده از رتینول می‌گوید: «عوارض ضد التهابی این ماده بی‌نظیر است به همین‌ دلیل می‌تواند در درمان آکنه، چین و چروک‌ها و دیگر عوامل پیری پوست مؤثر باشد».

منبع

 

  • تینا کاشفی
  • ۰
  • ۰

زخم ناشی از برش جراحی

 

-قرمزی یا سفت شدن اطراف برش جراحی احساس داغ بودن محل برش جراحی موقع دست زدن به آن

-تب

-افزایش درد و یا درد غیر عادی

-خونریزی زیاد که پانسمان را خیس کند.

تمیز کردن محل جراحی-محل زخم جراحی را به آرامی با آب و صابون بشویید.

البته این کار را زمانی می توانید انجام دهید که از نظر پزشک، زدن آب به محل زخم ایرادی نداشته باشد.

-زخم محل جراحی را نخراشید و یا در آب غوطه ور نکنید (مثلا در وان حمام.)

-به محل زخم جراحی، الکل، آب اکسیژنه (پراکسید هیدروژن )و بتادین نزنید، زیرا باعث آسیب بافت و تاخیر در بهبودی زخم می شود.

-قبل از پانسمان مجدد زخم جراحی، اجازه دهید زخم هوا بخورد تا خشک شود و یا با دستمالی تمیز به آرامی آن را خشک کنید.

مراقبت از بخیه جراحیمحل بخیه جراحی در حالت عادی کمی قرمز می شود و ورم میکند.

کمی هم سوزش و خارش دارد.

 

ترشحات از زخم بدون خون مشکلی ایجاد نمیکند

 

چند روز اول بعد از جراحی، کمی ترشح در محل بخیه دیده می شود که جای نگرانی ندارد.

ولی اگر بعد از چند روز، میزان ترشحات کم نشد و یا رنگ آن قرمز روشن به همراه خون بود و یا چرکی شد، حتما به پزشک خود مراجعه کنید.

ممکن است پزشک به جای بخیه زدن محل جراحی و گذاشتن پانسمان روی آن، از چسب مایع مخصوص بافت بدن و یا نوار چسب مخصوص جراحی برای بستن بریدگی جراحی استفاده کندبرخی عمل های جراحی، غیر از موارد گفته شده در بالا، پزشک دستورات خاصی به شما می دهد.

با دقت به تمام دستورات پزشک خود عمل کنید. اگر درد محل جراحی شما زیاد شد و یا اگر فکر کردید چرک کرده است، به پزشک خود مراجعه کنید.

بعد  از  عمل  جراحی،  بایستی  از  محل  بریدگی  آن مراقبت نمایید  تا  بهبود  پیدا  کند. مراقبت  دقیق  و  صحیح  از  زخم جراحی، اثر بجامانده از آن (اسکار)، درد و ناراحتی آن و خطر بروز مشکلاتی مانند عفونت زخم را کم می کند.

پزشک جراح برای بستن محل برش جراحی از بخیه، گیره فلزی، چسب مایع بافتی(مخصوص بدن )و یا نوار چسب جراحی استفاده می کند (تصویرزیر)شما نیز باید محل جراحی را تمیز نگه دارید و مراقب باشید تا چرک نکند و طبق دستور پزشک، پانسمان آن را عوض کنید.

 

نکات  لازم  برای  کاهش  خطر  عفونت  محل  جراحی

 

-از پزشک خود بپرسید تا کی نباید به محل جراحی آب بخورد، یعنی کی می توانید آن قسمت را بشویید.

سپس به هر آنچه پزشک تان گفت، با دقت عمل کنید.

-هر روز محل جراحی شده را بررسی کنید تا چرک (عفونت )نکرده باشد.اگر علائم عفونت را در آنجا دیدید، به پزشک خود مراجعه کنید.-طبق دستور پزشک، پانسمان محل جراحی را عوض کنید.کارهایی    که    نباید    بعد    از    جراحی    انجام    دهید-محل زخم جراحی را نخارانید و نمالید.

-نوار چسب روی محل جراحی را تا زمانی که پزشک به شما اجازه نداده، برندارید.

-کرمی روی محل جراحی نمالید و پودری روی آن نریزید.

-محل زخم جراحی را جلوی نور مستقیم خورشید قرار ندهید.

-حمام نروید، مگر اینکه محل زخم جراحی را خشک نگه دارید. طی این مدت می توانید با یک لیف مرطوب، بدن خود  (به  جز  محل  جراحی )را  پاک  کنید. اگر پزشک اجازه داد که حمام بروید، قبل از استحمام، روی محل پانسمان جراحی خود را با یک کیسه نایلونی بپوشانید تا آب به این قسمت نخورد و خشک بماند.

ممکن است بعد از جراحی، کمی احساس سوزش، خارش، درد و بی حسی در محل برش جراحی داشته باشید.

همچنین ممکن است کمی ترشحو کبودی و برآمدگی کوچکی در این قسمت مشاهده کنید.

 

در این صورت حتما به پزشک مراجعه نمایید:

 

البته باید گفت این علائم طبیعی هستند و جای نگرانی ندارد. به  محل  زخم  جراحی، الکل، آب اکسیژنه  (پراکسید هیدروژن )و  بتادین  نزنید،  زیرا  باعث  آسیب  بافت  و تاخیر در بهبودی زخم می شودن جراحی محل عفونت هایشانهاگر علائم زیر را در محل برش جراحی خود مشاهده کریدید، به پزشک مراجعه کنید:

  1. -ترشحات  زرد  یا  سبز  رنگ  که  زیاد  می  شوند.
  2. -تغییر  بوی  ترشحات  محل  جراحی
  3. -تغییر انداز

منبع

  • تینا کاشفی